Wiosene przebudzenie To wiosna oraz jej świta nie słyszysz … nadchodzi chmurami nieco przykryta swym czarem nieśmiało uwodzi kwiatami znów nas otoczy i zagra z nami w zielone czasem deszczem przemoczy i powita rankiem zamglonym do życia nas jednak obudzi i radości zaprosi dzwonkami, by z nią razem zanucić przebudzenia pieśń nad pieśniami wiosenne przebudzenie nie słyszysz … to muzyka, co nadzieją spływa na ziemię i do serca przenika. W sukience utkanej W powietrzu czuć wiosnę, co po śnie zimowym, jak długim letargu do życia się budzi. Jeszcze sypie śniegiem, jeszcze lodem mrozi, ciepło z zimnem splata - jednak już nadchodzi. Tak bardzo cię czekam, szczególnie w tym roku, oczy me uraduj jasną swą zielenią. Zawieś na gałęziach liście, kwietne pąki, rzuć świeże kobierce na uśpione łąki. Wiosno ! daj otuchę swym młodzieńczym tchnieniem, oddal mój niepokój, - myśli uciszeniem. Przynieś proszę z sobą, nową radość bycia, nadaj sens istnieniu w tym bezsensie życia Przyjdź w wianku z pierwiosnków na głowę włożonym, w sukience utkanej z mgiełki nad wodami, dotknij swoją różdżką, rozsiej radość wokół, zabierz mą samotność a przywróć mi spokój. Na niepogodę Przytul mnie do siebie odnajdę wiosnę zagubioną w lesie dreszczem czułości dłonie Ci wypieszczę uciekną troski z poszarzałym niebem. Odnajdę wiosnę zagubioną w lesie wilgotne perły rozrzucę na ziemię uciekną troski z poszarzałym niebem refleksy słońca namaluję wierszem. Wilgotne perły rozrzucę na ziemię ozdobię trawę głaskając powietrze refleksy słońca namaluję wierszem w wiatru odgłosach słyszę podniecenie. Ozdobię trawę głaskając powietrze Twój zapach duszy na drobne rozmienię w wiatru odgłosach słyszę podniecenie zlęknione brzozy ciągle szepczą jeszcze. Twój zapach duszy na drobne rozmienię deszczem czułości dłonie Ci wypieszczę zlęknione brzozy ciągle szepczą jeszcze na niepogodę Przytul mnie do siebie! Był więc maj ciepły, radosny piękniejszej nie było wiosny Kwitły białe kasztany a Ty mi w głowie Kochany. Rozmowy od nocy do świtu drogi kolego o fajnym nicku na biurku książki w sercu pytanie czy Wrócisz tu dziś Kochanie? To były piękne miesiące za oknem cieplejsze słońce Raz bliżej byłeś raz dalej kiedy to nasze spotkanie? Dużo pytań i odpowiedzi tak niedziela po niedzieli miesiąc po miesiącu aż w końcu... Niebo pokryły chmury świat stał się ponury słońce już coraz dalej a My jedziemy nad zalew! Piosenka w szalonej głowie szumi jak młody las za miasto Panie, Panowie wędrujmy w majowy czas. Na majową wycieczkę! Śpiewaj ze mną i Mrucz Zostaw suszkę i teczkę Zamknij biurko na klucz. Popatrz tylko na drzewa na te brzozy i bzy bez kwitnie, wilga śpiewa Kwitnij, Śpiewaj i Ty. Na szosie, szerokiej szosie ileż młodzieńczych snów! Boso pójdziemy po rosie kapelusz rzucimy w rów. Z odkrytą głową na wietrze miło tak razem iść pachnie majowe powietrze tańczy brzozowy liść. A kiedy wieczór odświeży łąkom rozgrzane źdźbła do romantycznej oberży zawiedzie nas ścieżka pstra.