Spotkanie Spotkanie było przypadkowe. Coś do nas dwojga przemówiło. Złączyło nas uczucie nowe, I życie nagle się zmieniło. Co będzie później - dziś nie wiemy. Liczą się teraźniejsze chwile. Bo my wzajemnie siebie chcemy. Dziś wspólnie mamy wrażeń tyle. Wiem, że uczucie nie trwa wiecznie. Lecz jestem z Tobą. To się liczy. Jutro też będziesz tu - koniecznie. I naszych spotkań nikt nie zliczy. Smutek mnie ogarnia Mój czas święty pytasz porwały go życiowe zamęty przyszły chmury były burze teraz czas toczy się wbrew mej naturze jednak bywa trochę ciepła czasem brak zdecydowania wtedy łzy po twarzy ciekną smutek mnie ogarnia pragnę obecności kogoś obok bo samotnym bywa się też w tłumie ten co miłość ma prawdziwą nigdy mojej nie zrozumie... Czyż nie jest pięknie, gdy w życia zamęcie masz kogoś....do kogo... odzywasz się chętnie... Chwila Bądź kwiatem i żyj słońcem, Bądź ptakiem i ciesz się przestrzenią, Bądź tęczą i nieś wszystkim radość Motylem - i żyj każdą chwilą; Uśmiechem ziemi i nieba... Wiatrem życia i przemian, Iskrą radości, pokoju... Artystą wśród gwiazd Prawdziwym człowiekiem, Małym Aniołem, Pąkiem siły i wiedzy... Sobą naprawdę, prawdziwie... Smugi Moje ręce pełne kawałeczków nieba, zapachów, szelestów, dźwięków, gdy ptak śpiewa, zachodów i wschodów, które ślą w mą stronę, smugi pełne ciepła zwieńczone ukłonem. Ja tego ciężaru nie odczuwam wcale, bo rozsyłać światło, pragnę wciąż wytrwale. Głaszczę pieszczotliwie co dzień każde słowo, wtedy jakże łatwo rodzić się na nowo. Bez upoważnienia wchłaniać dobro świtem, gościć wiosnę w sercu i nadzieję przy tym. Cieszyć się swym życiem do ostatniej kropli, wybór to jest trudny, chociaż bardzo prosty. Na swoje zycie Bogactwo uczuć tworzy człowieka, a życie jest kręte niczym rzeka, jak postępować by być lubianym, kochać i jednocześnie być kochanym. Lekarstwo znaleźć na swoje życie, żyć pełną piersią ciągle w rozkwicie, smutki odsuwać na dalszy plan, oczekiwać tylko dobrych zmian. W drugim człowieku zobaczyć człowieka, bo przecież tak szybko życie ucieka, dobry ślad tutaj po sobie zostawić, szanować, kochać i dobrze się bawić. Wplyw miserny Zapal dla innych światło w mroku Niech podążają za nim wszędzie! Nie pozwól sobie ust kneblować Krzycz nawet jeśli boleć będzie! Nie możesz zmienić losów świata Na swoje też masz wpływ mizerny Lecz wołaj niechaj świat usłyszy I bądź swym ideałom wierny! Dlaczego milczysz? Czy się boisz Wyrazić swoje myśli słowem? Dlaczego dusisz w sobie prawdę? Czy boisz się, że stracisz głowę? Dlaczego patrzysz obojętnie Na to co wciąż się dzieje wokół? Rozświetlaj noc pochodnią prawdy I nigdy nie odwracaj wzroku! Każdego dnia ktoś bezsensownie Traci jedyną szansę w życiu... Twoje jest bardzo wiele warte! Więc walcz i przestań tkwić w ukryciu!  Nic nie robic  Praca … dom i znowu … praca, ale czy to się opłaca ? Może lepiej bumelować nic nie robić leniuchować i nie myśleć nie pracować i nie sprzątać nie gotować. Zamiast pracą się przemęczać na rozrywkach życie spędzać. Dobrze by nam pewnie było tak rozkosznie by się żyło tylko same przyjemności zero stresu ani grama złości odpoczywać snem się relaksować i niczym się nie przejmować. Nie wiem tylko jak to zrobić, żeby w życiu nic nie robić ?! Każda chwila,każdy dzień jest jak piękny życia sen. Nic nie wróci drugi raz, więc doceniaj to co masz. Ciesz się tym co radość daje i w pamięci pozostaje. Nie narzekaj na swój los, popatrz w lustro, uwierz w coś. Wiara bardzo ważna rzecz, przecież możesz gorzej mieć. Łzy ocieraj i myśl, że życie nie jest takie złe. Gdy przyjaciół tylu wspaniałych masz Ze wszystkim sobie radę dasz.... Szanowac Żeby życie nie bolało - trzeba je szanować. Żeby do Nas wciąż się śmiało - urazów nie chować. Trzeba zawsze mieć nadzieję, - że po trudnej chwili, Szczęście do Nas się uśmiechnie - ludzie będą mili. Bo jesteśmy na tej Ziemi, chwilkę bardzo krótką, więc starajmy się, by ona była dla nas - barwną nutką Czasem tak bywa nie tesknimy za tym co mamy ,bo to co mamy - nie doceniamy. wmawiamy, ze zycie bedzie istotne a to co jest - to chwile ulotne czasem trzeba zawiazac dlonie by toczyc kolo tylko w tym gronie caly byt oddac jednej tej kartce zacisnac zeby i uwierzyc bajce Wiara -:¦:-Gdzieś w maleńkim serca kąciku, -:¦:-w człowieku wiara się kryje, -:¦:-choć siebie niepewna i słaba, -:¦:-to jednak trwa i wciąż żyje. -:¦:-Jak motyl krucha i delikatna, -:¦:-w każdej chwili odlecieć gotowa, -:¦:-nie trzeba wiele, by ją spłoszyć, -:¦:-wystarczy jeden gest, i słowa. -:¦:-Bywa też czasem, że łzę uroni, -:¦:-gdy smutku dokoła jest za wiele, -:¦:-a gdy nad głową słońce świeci, -:¦:-znowu na życie patrzy śmielej Poczatek Zacznij proszę od początku zauważać kolor życia, pomalutku po kropelce znajdź coś, aby się zachwycać. Może to być słowo ciepłe, które rzucił ktoś znienacka chętnie przyjmij,uśmiech wyślij nie sądź,że to jest zasadzka. Gdy w odbicie promień słońca wkreśli most stubarwnej tęczy, złap to piękno,trzymaj mocno wspieraj myśli na poręczy. A do serca,tej walizki, którą ciągle los pakuje, zabierz tylko to,co dobre to,co życie potrzebuje Los Nigdy nie wiesz, co Cię czeka, Jaką przyszłość los Ci da, Czy to będzie szczęścia rzeka Czy pod nogi ciężki głaz. Czas ucieka, życie mija, Ciesz się każdą nutką dnia, Wszystko to ulotne chwile, Życie tak króciutko trwa. Lecz gdziekolwiek los Cię rzuci, Będzie dobrze Ci czy źle, Wiara, Miłość i Nadzieja, Niech to będzie motto Twe. O przyjaźni piszą wiersze, o przyjaźni mówią wiele, tylko życie Ci pokaże kto był Twoim Przyjacielem Przed nami Cieszmy się chwilą, która jest z nami. Cieszmy nadzieją,która przed nami. Cieszmy się szczęściem, które w nas iskrzy... Cieszmy się sobą póki świat błyszczy.     Największą sztuką w życiu   jest śmiać się zawsze i wszędzie.      Nie żałować tego, co było     I nie bać się tego, co będzie. Szukaj piękna,którego inni nie widzą... W ziarenku piasku W promyczku małym Otulaj dobrem,którego inni się wstydzą, a zobaczysz świat piękny, świat doskonały.... Czasami trzeba Czasami trzeba zaufać swej drodze, wszelkim pragnieniom, myślom skołatanym, nawet gdy patrzysz wzrokiem rozbieganym na swoje ślady zostawiane w trwodze. Czasami trzeba rozewrzeć ramiona i uchwycić radość, co nad nami krąży oraz przed smutkiem jak najszybciej zdążyć, aby znowu dusza była zachwycona. Czasami trzeba się ziemi pokłonić, z pokorą spojrzeć na to, co minęło i czego w życiu się nie osiągnęło, żeby pragnienia móc swoje dogonić. Zawsze iść prosto należy przez życie. dokładnie sprawdzać, czy intencje szczere, potem ustawiać w prawidłowy szereg, by ze swej drogi bezmyślnie nie zboczyć. Piękno widzieć w codzienności to największy dar człowieka świadczy o naszej wielkości każdy drobiazg, który czeka. I nie trzeba żyć jak książę, żeby dostrzec cuda świata, umieć pielęgnować to co ważne, przeżyć można długie lata. Piekne jest zycie Piękne jest życie racz zauważyć, możesz się cieszyć, martwić, pomarzyć, możesz oglądać co cię oplata, lub w telewizji na końcu świata. Jak jest Ci zimno słońce ogrzeje, jak za gorąco wiatr Cię owieje, jeśli masz chatę schroni przed deszczem, jeśli rodzinę znajdziesz coś jeszcze. By milej było ptak ci zaśpiewa, a jak się wsłuchasz zaszumią drzewa, gdy kochasz ludzi, lubisz przyrodę kwiat Ci pokaże swoją urodę. Piękne są lasy, góry i rzeki, smaczne u mamy słodkie wypieki, miła rozmowa w przyjaciół gronie, gdy im nie mówisz, że są gamonie. Piękne jest życie gdy go nie psujesz, nadmiaru szczęścia nie oczekujesz, bierzesz je takim, jakie się zdarza, cenisz wartości i je pomnażasz. Blask Życie jest krótką chwilą   złożoną z kilku przyjemnych chwil, tysięcy żalów i milionów smutków. A może milionów radosnych chwil, których nie dostrzegamy, tysięcy żalów które rozpamiętujemy i kilku smutków które wyolbrzymiamy? Radość,dobroć i miłość rozświetlają nasze życie, są jak barwy dające światu piękno, tajemniczość i blask. Chwytajmy cudowne chwile, ile pomieszczą dłonie.   Chwytajmy w otwarte serca każdy słoneczny promień i radość codziennego życia... Nadzieja W tęsknocie jest siła, która każe szukać - tego, co pragnie serce i tego, co pragnie dusza. Miłość to nie sztuka, lecz sztuką jest ją odnaleźć, przyjaźń to nie zabawa, lecz samo życie, które się uczuć domaga. Wszak zawsze jest nadzieja, że kto szuka ten znajdzie, to,za czym tęskni i czego pragnie najbardziej. Swiatlo Moje ręce pełne kawałeczków nieba, zapachów, szelestów, dźwięków, gdy ptak śpiewa, zachodów i wschodów, które ślą w mą stronę, smugi pełne ciepła zwieńczone ukłonem. Ja tego ciężaru nie odczuwam wcale, bo rozsyłać światło, pragnę wciąż wytrwale. Głaszczę pieszczotliwie co dzień każde słowo, wtedy jakże łatwo rodzić się na nowo. Bez upoważnienia wchłaniać dobro świtem, gościć wiosnę w sercu i nadzieję przy tym. Cieszyć się swym życiem do ostatniej kropli, wybór to jest trudny, chociaż bardzo prosty. Przez smutki Bywają w życiu chwile, Że każdy kwiat w dłoni umiera. Bywają też takie, Że cały się otwiera. To pierwsze przez smutki, Drugie dzięki radości. Niech zawsze to drugie, W Sercu Twoim gości. -Życie jest jak"ciemna woda" Nigdy nie wiesz co się z niej wyłoni? Czy radość ujrzysz w oczach? Czy uderzy nas po "skroni"? Jeśli szczęścia się wyłoni Malutka drobina, Wyciągnij rękę i usiłuj Chociaż coś zatrzymać. Wiem,że trudne to zadanie Nie każdemu się uda. Ale nieraz naprawdę Trzeba wierzyć w cuda. To,co piękne i dobre, niech raduje Twoje serce i ozdabia Twoje dni. Radujmy się z tych codziennych małych cudów: Bo to jest klucz, by każdego dnia radośnie żyć i choć trochę szczęśliwym byc! Rytm Dzisiaj szczęście mnie wypełnia, uśmiech z twarzy mi nie znika, serce w piersi tańczy sambę, radość duszę mą przenika. Wciąż pod nosem podśpiewuję, moje serce rytm wybija, tańczę wznosząc się pod chmury, tak przyjemnie mi dzień mija. Zapachniało dziś miłością, słowem ciepłym zaszumiało, stąd przyczyna mego szczęścia, i uczucia, jakich mało. Chcę tą chwilą się napawać, radość chwytać w obie ręce, jeśli los był tak łaskawy, to ukłonie się w podzięce. I nie będę narzekała, jeśli szybko to przeminie, te momenty są ulotne, dla tych chwil się właśnie żyje. Są tacy Ludzie... Są tacy ludzie wśród nas, Niektórzy odmiennych ras. Wspólną i jakże wielką rzeczą jest.... ...Uśmiech - przez każdego rozumiany gest! Są tacy ludzie wśród nas, Dla których nieważny jest czas. To osoby te, które odnalazły szczęście, Które są ze sobą przy każdym święcie. To jakby dwie połowy bez siebie nie istniejące, Dla których łąki są zielone, a kwiaty bardziej pachnące. To kochankowie żyjący spełnionymi marzeniami, Żyjący wciąż dl siebie, a nie wspomnieniami. Niestety są też osoby niechciane, Zamknięte w sobie, wciąż zatroskane. Nie potrafiące otworzyć się na drugiego człowieka, Myślące tylko o tym, jak szybko czas ucieka. Niedocenione, niewidzialne, chore, Uważające, że lata zwyciężą tragiczną zmorę. Przelewające studnie łez w ukryciu, Nie mogące odnaleźć swej drogi w życiu. Myślące bardzo często o swej śmierci, Zastanawiające się: czy ktoś będzie je miał w pamięci?! ... Głosy tych ludzi słychać na ulicach. Oni nie mając miejsca kryją się w piwnicach. Bez domu, bez pracy, lecz żyją wśród nas. Jak często widzisz u nich uśmiechniętą twarz? ... Czy potrafisz na to pytanie odpowiedź dać?! Przemyśl je! - przestań ludzi tych się bać. Spróbuj odmienić ciężki los tych biedaków, Samotnych, upokorzonych, lecz Twych rodaków. Teraz spójrz..., ale z innej strony, Co by było gdybyś Ty nie miał mamony? Musiałbyś opuścić swój przytulny domeczek, I nie odbywałbyś już tylu wycieczek! ... Widzisz? - ile oni musieli wyrzec się przyjemności, Choć są młodzi - nie znają radości. Teraz już wiesz jaki okrutny potrafi być świat ! I jak wiele obcych żyje wśród nas! Jak ja patrze Chlapa, błoto, ludzie „psioczą”, że w tym błocie nogi moczą. Ja inaczej na to patrzę, zaraz wszystko wytłumaczę. Jeśli mogę moknąć - moknę, rad, żem w błocie nie za oknem. znaczy - w życiu uczestniczę, czego innym także życzę. Życie krótkie, powiem śmiało: dłużej pożyć by się chciało. Cieszyć życia każdą chwilką, każdą! Nie - przyjemną tylko. Życie od nas też zależy lecz musicie w to uwierzyć. Jest się młodym, albo starym to w istocie kwestia wiary. Łatwiej cieszyć się, gdy w słońcu ciało smażę na gorącu. Czy dlatego, że deszcz pada, mam się martwić? Nie wypada. Wolę cieszyć się szarugą niźli martwić bardzo długo. Sami świat swój budujemy: mieć będziemy - jaki chcemy Życie   　 piękne jest jak kwiat   　  　Co dzień nas   　  　czymś zaskakuje   　  　 Nie ważne   　  　ile masz lat   　  　 Ono ciągle   　  tak samo smakuje! Życiowa budowla Każdy swe życie ciągle buduje, Pięknie od podstaw sobie kształtuje. Wszystko się w całość jakoś układa, Nie zawsze do gustu nam to przypada. Jak klocki lego schemat powstaje, Klocek po klocku budowla staje. Każdy element jest życia tchnieniem, On jest właściwie ludzkim istnieniem. O tą budowlę tak bardzo dbamy, Przez całe życie ją umacniamy. Nieraz solidna i bardzo trwała, Lub całkiem inna taka niedbała . Ale się w sumie zawsze staramy, I zaraz widać co z tego mamy. Nadziejami karmisz swą duszę marzeniami sięgasz do gwiazd zdroju szukasz swych wzruszeń chcesz garściami źycie brać. Pragniesz szczęścia pięknych chwil za serca tęsknisz czułym drźeniem chcesz znowu kochać, wierzyć, śnić w miłosnym spłonąć uniesieniu. Marzysz o miłości wyjątkowej czekasz, by twoje spełniły się sny porywając do źycia od nowa i ocierając słone smutku łzy. Chcesz się źyciem zachłysnąć poczuć je jeszcze jeden raz jak ta gwiazda na niebie zabłysnąć zanim twe serce zmieni się w głaz. Życie przecieź źałuje nam nadmiaru szczęścia i słodyczy rozczarowań przynosząc dzban pełen źalu, gniewu i goryczy. Nie przestawaj jednak śnić i goń za swymi marzeniami, bo warto dla nich źyć i warto źycie poświęcić dla nich. z netu/ Wspomnienia... Czy na początku, czy na końcu drogi życia, Nie jest to ważne... ile lat obecnie mamy. Do tych niezapomnianych chwil i momentów, Do swych wspomnień często z nostalgią wracamy. Niejednokrotnie, po wielu miesiącach i latach, Pragniemy przeżyć znów to, co piękne i dobre było. Jak film na taśmie, obejrzeć z radością raz jeszcze To, co w sercach naszych ślad trwały zostawiło. Lecz tego co minęło i czasu przywrócić nie sposób, Więc przez lata nie warto rozpamiętywać i żałować. Każdy rozpoczęty dzień nowe wspomnienia przynosi, Równie piękne, warte by je w sercu i pamięci zachować. Może warto spróbować rozdzielić w duszy chwile.. Wyrzucić te okropne zatrzymać tylko miłe. Te miłe trzymać mocno wziąć je mocno w objęcia. Pięknie by było na świecie. Jak wiele by było szczęścia. Tym złym pozwolić ulecieć Nie pozostawiać ich w duszy żeby nie trzeba wspominać czegoś, co serce kruszy. Wymalowane na twarzy szczęście drugiego człowieka pozwala mieć nadzieję że na nas też ono czeka. Jak pięknie by było na świecie jak wielkie byłoby szczęście gdyby każdemu bliskie było pozytywne do życia podejście. Że szczęściu trzeba dopomóc wychodźmy mu na spotkanie bo nie pomoże na pewno bierne na szczęście czekanie..